A- A A+
8 MART ABD'NİN DEMOKRASİ GÜNÜ (!)
09.03.2007, CumhuriyetKimi der ki kadın
Uzun kış gecelerinde yatmak içindir
Kimi der ki kadın
Yeşil harman yerinde
Dokuz zilli köçek gibi oynatmak içindir
Kimi der ki ayalımdır
Boynumda taşıdığım vebalımdır
Kimi der ki hamur yoğuran
Kimi der ki çocuk doğuran
Ne o, ne bu, ne köçek, ne ayal, ne vebal
O benim kollarım, bacaklarım, başımdır
Yavrum, annem, karım, kız kardeşim
Hayat arkadaşımdır
Nâzım Hikmet
8 Mart dünyada "Emekçi Kadınlar Günü" olarak kutlanır. Çalışanlar başlattılar kavgayı. Zafer de onların oldu.
Emek en yüce değerse, doğurmak, çocuğunu büyütmek hangi emekle yarıştırılabilir? Daha kutsal emek var mıdır? Her ana kutsal emekçidir de.
Analar emeğin karşılığını aramazlar pek. Onlar her 'an' ını helal eder evlatlarına.
Karşılıksız kendilerini verirler.
Aşk karşılıksız kül olmak değil midir?
En büyük aşk analarımızdır.
Aşk Fars dilinde kutsanmıştır ilk önce. Leyli'yi, Mecnun'u Acem-Fars dilinde öğrendik.
Yunanlıların Zeus sunağının kapısına yazdığı "Kendini tanı" yazısı ne ise, bizde de; "Ana gibi yâr, Bağdat gibi diyâr olmaz!" deyimi Ortadoğu halklarının ortak kutsalı haline gelmiştir.
İnsanlığın en acılı yüzyılı 20. yüzyıldır. Buna ABD'nin de ufak bir katkısı olarak yüzyılın başında 1910'da; New York'ta bir koton fabrikasında greve çıkan emek çi kadınların 129'u fabrikada diğer hak arayanlara gözdağı vermek amacıyla yakılarak, yanlış anlamayın, kapısı bacası kapatılıp ateşe verilerek yakılmıştır. Şimdi ABD'nin demokrasi ve insan hakları savunucusu kesildiğine bakmayın, onlar demokrasiyi; kadınları yakarak, insanları öldürerek (Irak'ta olduğu gibi) getirirler. Onlar çağın başında kendi yurttaşlarına demokrasi getirdiler, sonra da, önce Uzak Asya'da, sonra Latin Amerika'da, şimdi de Ortadoğu'da demokrasi savaşı(!) veriyorlar.
8 Mart, 1910'da II. Enternasyonal'de Clara Zetkin tarafından bu katliamı unutmamak için, "Dünya Emekçi Kadınlar Günü" olarak ilan edilmiştir. Bir nevi ABD'nin kadına karşı "suç günü" olarak o gün bugün kutlanır olmuştur.
Bizde kadının hali nicedir...
3. binyılda, 2000-2005 yılları arasında töre ve namus gerekçesiyle 1091 cinayet işlenmiş. Daha evvelkilerin kaydı yok! Zira bizim kaç yurttaşımız var, onu da bilmiyoruz. Sahte seçmen, sahte yurttaş bize özgü bir gerçektir. Sayım yapmayı bile beceremedik. Tam 90 yıldır sayıyoruz, henüz kesin sonuca ulaşamadık.
Elin adamı, tavuğunun, kazının, hatta kuşlarının sayısını bilirken bir tek biz yurttaşlarımızın dahi sayısını bilemiyoruz.
TBMM araştırma komisyonu raporuna göre 2000-2005 yıllarında 4 bin 665 kasten öldürme olayı yaşanmış. Kadın ve çocuklara yönelik 38 bin 135 darp, 5 bin 895 kasten yaralama, 6 bin 543 kötü muamele.. Bu saldırıların yüzde 70'i aile içinden.
Her beş yılda bir ilçe olacak kadar insanı öldürüyoruz?
Şiddeti içselleştirmişiz diye yazmıştım önceki makalemde. Emekli bir savcımız beni kınıyor. "Koca bir ulusu aşağılamaya çalışıyorsun" diye.
Sevgili yurttaşım, halimiz bu. Ağlanacak haldeyiz. Bir çare, gafletten uyanma, kendinize gelin çağrısı kabul et benim yazdıklarımı. Yoksa kimi aşağılayacağım.
Kayınpederinin işkencelerinden kaçan kız kardeşini töreye kurban vermek istemeyen 23 yaşındaki Ali Can Yılmaz , güpegündüz Ağrı'nın en işlek caddesinde 11 kurşunla öldürüldü. Görgü tanıkları, "Kızlarını töreye teslim etmedikleri için bu aileden daha çok can yanacak" diye bağırıldığını söylediler.
Töre şu: Ya başlık parasını geri verirsin ya da kızı öldürürüz.. onu bulamazsak kardeşini, babasını... Töreniz batsın!
Devlet seyirci kalıyor. Yasalar kadük durumda. Bu insanlık suçunu kaldırmak, yok etmek için ne yapmalıyız. Her gün bir insan öldürülüyor; "töre", "namus" bahanesiyle.
Çoğu çocuk yaşta öldürülen kadınlarımız için her sorumluluk duygusu taşıyan yurttaşımızı 'bir şeyler' yapmaya çağırıyorum.
Başta analarımız olmak üzere tüm emekçi kadınları saygıyla selamlıyorum.
